هدف: خیانت، پدیده ای بسیار پیچیده است، که شناخت و بررسی ریشه های آن، سبب پیشگیری و کاهش این پدیده میگردد، و به طبع آن، جامعه به سمت ارتقای سطح سلامت خانواده ها، افزایش امید به زندگی و تعادل اجتماعی پیش میرود. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی عملکرد جنسی در رابطه بین بعد بریدگی و طرد از طرحواره های ناسازگار اولیه و گرایش به خیانت زناشویی بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع توصیفی- همبستگی و حجم نمونه شامل 200 نفر از مردان متاهل مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره شهر تهران بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه های عملکرد جنسی مردان روزن (IIEF) طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (EMS) و گرایش خیانت زناشوئی واتلی (WAIQ). داده ها با استفاده از روش همبستگی و تحلیل مسیر به وسیله نرم افزارهای Spss نسخه 26 و Lisrel نسخه 2/9 تجزیه و تحلیل شدند. یافته¬ها: نتایج تحلیل داده ها نشان دادند که بین متغیرهای طرحواره ناسازگار بریدگی و طرد، عملکرد جنسی و گرایش به خیانت زناشویی رابطه مستقیم معناداری وجود دارد (01/0 > P). افزون بر این، نتایج تحلیل مسیر نیز نشان داد که عملکرد جنسی و طرحواره ناسازگار اولیه بریدگی و طرد بر گرایش به خیانت زناشویی اثر مستقیم دارد (01/0 ≥ P). بحث: با توجه به نتایج بدست آمده می توان عنوان کرد که طرحواره های ناسازگار اولیه و عملکرد جنسی در پیوند زناشویی زوجین مقش مهمی ایفا می کنند. ناتوانی در تجربه صمیمیت و امنیت در رابطه زوجی که ریشه در تجربیات سال های اول زندگی دارد می تواند مانعی در عملکرد جنسی مناسب و در نتیجه گرایش افراد به خیانت زناشویی شود، لذا می توان از این نتایج در جهت افزایش صمیمت و امنیت در زوجین و پیشگیری از اختلال در عملکرد جنسی و خیانت زناشویی استفاده کرد.